التهاب کبد ,التهاب کبدی,التهاب کبد در کودکان,التهاب کبد نشانه چیست,التهاب کبد یعنی چه,التهاب کبد علایم,التهاب کبد,التهاب کبد B,التهاب کبد C,التهاب کبد فیروسی,التهاب کبدی,التهاب کبدی
به التهاب و ورم کبد هپاتیت گفته می شود. عوامل مختلفی از جمله ابتلا به ویروس های هپاتیت ( A، B، C ، D، E و … ) ،داروها،سموم،آنوکسی ، الکل و …باعث التهاب و از بین رفتن بافت و عملکرد طبیعی کبد یا ” هپاتیت ” می شوند. هپاتیت ویروسی یکی از عوامل مهم مرگ زودرس انسان می باشد براساس تخمین سازمان بهداشت جهانی۳۸۵ میلیون ناقل هپاتیتB و ۱۷۰ میلیون ناقل هپاتیتC در جهان وجود دارد و سالانه بیش از یک میلیون مورد مرگ در اثر هپاتیت اتفاق می افتد.
در ۵ تا ۱۰ درصد موارد التهاب کبدى نوع B و تقریباً نیمى از موارد التهاب کبدى نوع C، عفونت ویروسى در کبد باقى مىماند و منجر به التهاب کبدى مزمن مىشود که ممکن است دو شکل داشته باشد: التهاب کبدى مزمن مستمر و التهاب کبدى مزمن فعال. التهاب کبدى مزمن مستمر ممکن است هیچ علامتى نداشته یا تنها با علائم مبهمى همراه باشد. این بیمارى نهایتاً برطرف مىشود و معمولاً درمانى نیاز ندارد. در التهاب کبدى مزمن فعال، التهاب کبدى وخیمتر است و اغلب منجر به نارسائى کبدی، تشمع کبدی، یا سرطان کبد مىشود. علائم در افراد مختلف فرق مىکند. حملات متناوب و بروز علائمى مشابه التهاب کبدى حاد همراه با زردى و دردهاى مفصلى ممکن است ایجاد شود.
یکی از علل مهم ایجاد التهاب کبد ، چربی بیش از حد معمول کبد است که بر اثر عادات غذایی نامناسب ایجاد می شود
هپاتیت یعنی “التهاب کبد” و در میان عوام مردم به یرقان و زردی مشهور است. مهمترین عوامل ایجادکننده آن ویروسها هستند. ویروسها موجودات بسیار ریزی هستند که از فرد آلوده به فرد سالم منتقل میشوند و برای رشد و تکثیر خود به یک موجود زنده نیاز دارند. تاکنون شش نوع ویروس هپاتیت شناخته شده است که شایعترین آنها ویروسهای هپاتیت (A)، (B ) و (C) هستند. عوامل دیگری مثل داروها، بیماریهای ارثی، خود ایمنی و مصرف مشروبات الکلی نیز میتواند موجب بروز هپاتیت شوند. هپاتیت از طریق مادر آلوده به نوزاد ، تماس جنسی با فرد آلوده ، تماس خون بیمار آلوده با خون فرد سالم و استفاده از وسایل غیر استریل در دندانپزشکی، سوراخ کردن غیربهداشتی گوش، خالکوبی و حجامت منتقل می شود.
التهاب کبدى مزمن در افراد بهطور نادر ممکن است در اثر داروها (مثل متیل دوپا، ایزونیازید، استامینوفن) ایجاد شود؛ قطع این داروها معمولاً پیشرفت التهاب کبدى را متوقف مىکند، در مواردى که بیمارى در اثر عفونت ویروسى ایجاد مىشود، درمان باکورتیکواستروئیدها یا داروى سرکوبکنندهٔ ایمنى آزاتیوپرین (Azthioprine)، ممکن است مؤثر باشد. برخى از بررسىهاى اخیر نشانگر آن است که آلفا اینترفرون (Alpha Interferon)، مىتواند سیر پیشرفت التهاب کبدى مزمن را کند یا حتى متوقف سازد.
کبد کارخانه شیمیایی بدن میباشد و بسیاری از اعمال پیچیده ی شیمیایی را که برای ادامه زندگی ارزش حیاتی دارند، انجام میدهد. نقش کبد در حذف مواد و سموم اضافی حاصل از سوخت و ساز مواد غذایی بسیار حیاتی است. هپاتیت یعنی “التهاب کبد” که مهمترین عوامل ایجادکننده آن ویروسها هستند.کبد بزرگترین اندام داخلی بدن است و نقش مهمی در تنظیم پدیدههای حیاتی بر عهده دارد. این عضو در قسمت بالا و راست شکم، درست زیر دندهها قرار دارد. وزن آن در بالغین حدود ۵/۱ تا ۵/۲ کیلوگرم است. در قسمت فوقانی کبد عضله دیافراگم قرار دارد. خونرسانی به کبد بسیار زیاد است و به آن «جگر سیاه» نیز گفته میشود.
التهاب کبد یکی از بیماری های گوارشی است که به دلیل اهمیت زیادی که کبد در گوارش بدن دارد در صورت درمان نشدن مشکلات خطرناکی را ایجاد می کند. وی افزود: از علل مهم ایجاد التهاب در کبد بیماری های قلبی و عروقی، تغییر فشار خون و عدم تحرکی است.
تصور مىشود که انتقال ویروس التهاب کبدى نوع B عمدتاً از طریق آلودگى با خون افراد مبتلا انجام مىگیرد، به همین دلیل وقوع این بیمارى اغلب در میان مصرفکنندگان داروهاى مخدر و ریوى و افرادى که چند شریک جنسى دارند، دیده مىشود. در حال حاضر در کشورهاى توسعه یافته سرایت از راه انتقال خون نادر است زیرا کلیهٔ خونهاى ذخیره شده مورد آزمایش قرار مىگیرند. دورهٔ نهفتهٔ این بیمارى ۶ تا ۲۵ هفته است. این بیمارى بسیار وخیمتر از التهاب کبدى نوع A است زیرا ۵ تا ۱۰ درصد بیماران خودبهخود بهبود نمىیابند و بهشکل وخیمترى بهنام التهاب کبدى مزمن تبدیل مىشوند. علائم شبیه التهاب کبدى نوع A است ولى شدیدتر و طولانىتر است. ممکن است بدون داشتن علائم به این عفونت مبتلا شد که به آن حالت ناقل مزمن گفته مىشود. اگر ناقل هستید، پزشک در مورد چگونگى پیشگیرى از انتقال التهاب کبدى به دیگران شما را راهنمائى خواهد کرد.
هپاتیت سی (به انگلیسی: Hepatitis C) نوعی عفونت است که عمدتاً کبد را تحت تأثیر قرار میدهد. ویروس هپاتیت سی (HCV)علت این بیماری است. هپاتیت سی اغلب هیچ علائمی ندارد، اما عفونت مزمن موجب زخم شدن کبد میشود، و پس از چند سال به سیروز کبد میانجامد. در بعضی موارد، افراد مبتلا به سیروز کبد همچنین دارای نارسایی کبد، سرطان کبد، یا عروق بسیار متورم مری و معده میباشند که این مورد آخر میتواند منجر به خونریزی تا حد مرگ شود. .خصوصیات ویروس التهاب کبدى نوع C که قبلاً به ویروس التهاب کبدى نه A نه B معروف بود در حال حاضر مشخص شده است. این ویروس از طریق خون آلوده و تماس جنسى منتقل مىشود. سرایت از طریق انتقال خون در حال حاضر نادر است، زیرا روشهاى آزمایشگاهى جدید ویروس را با اطمینان در خون اهدائى شناسائى مىکند. علائم شبیه التهاب کبدى نوع B ولى خفیفتر است و ممکن است با زردى همراه نباشد.
درمان التهاب کبدى نوع B مانند التهاب کبدى نوع A است. واکسن زدن (مایه کوبی) علیه التهاب کبدى نوع B امکانپذیر است و کلیهٔ افراد پرخطر باید به این طریق محافظت شوند (براى توضیح در مورد افرادى که در خطر ابتلاء به التهاب کبدى نوع B هستند به مبحث واکسن هپاتیت B مراجعه کنید).مانند هر بیمارى وخیم دیگر هرگاه بهوجود زردى شک کردید، باید به پزشک مراجعه کنید. او آزمایشهائى را براى تشخیص التهاب کبدى ویروسى درخواست خواهد کرد. اگرچه درمان خاصى براى التهاب کبدى ویروسى وجود ندارد، ولى رد کردن سایر علل زردى که قابل درمان هستند، اهمیت دارد. تا زمانى که احساس ضعف مىکنید، فعالیتهاى خود را محدود سازید ولى دلیل قابل قبولى براى استراحت در بستر وجود ندارد. تا برطرف شدن زردى و قابلیت سرایت عفونت سرکار خود نروید.باید در رعایت نظافت دقیق باشید تا از گسترش عفونت به دیگر افراد در داخل یا خارج خانواده خود پیشگیرى کنید. در صورت امکان از ظروف، حمام و دستشوئى مشترک با دیگران استفاده نکنید. در اکثر موارد بهبودى کامل است و شما بعداً براى تمام عمر ایمن خواهید شد.
علائم ابتلا به هپاتیت در تمامی انواع آن مشابه است به این صورت که اول علائم عمومی مثل بی اشتهایی ,ضعف, خستگی, تهوع ,استفراغ و درد مبهم در قسمت فوقانی و راست شکم بروز می کند. گاهی در این مرحله تب هم وجود دارد. بعد از این مرحله زردی پیش رونده بروز می کند که ملتحمه (پرده داخلی چشم),مخاط ها و پوست تمام بدن زرد می شود. تمام افراد آلوده شده با این ویروس علایم بیماری حاد را نشان نمیدهند. ۴۰ – ۳۰ درصد افراد آلوده شده علامت خاصی را نشان نمیدهند. معمولا علایم حدود ۶ – ۴ هفته بعد از ورود ویروس بروز میکند. مانند هپاتیتA افراد آلوده شده با ویروس هپاتت B حاد احساس بیماری میکنند و قادر به انجام کاری نیستند. کمتر از یک درصد افراد آلوده این بیماری را به شکل خیلی شدید و سریع نشان میدهند که منجر به از کار افتادن کبد و مرگ میشود. اگر دستگاه ایمنی نتواند بیماری را تا ۶ ماه مراقبت کند، شخص علایم هپاتیت مزمن را نشان میدهد. نشانههای هپاتیت مزمن مشابه هپاتیت حاد باشد. معمولا در افرادی که چندین سال است مبتلا به بیماری هستند گروهی از علایم اضافی را نشان میدهند. این علایم شامل کهیر، جوش های پوستی ، آرتریت ، سوزش یا مورمور کردن در بازوها و پاها (Polyneuropathy) میباشد .